De Giro d ’Italia is bijna op de helft. Vandaag hebben de renners een rustdag om te herstellen van de eerste serieuze test in het middengebergte, afgelopen weekend. Zondag won Pieter Weening op fraaie wijze de etappe naar Sestona door de Italiaan Malacarne in een sprint-a-deux te verschalken. Weening was al de laatste Nederlandse etappewinnaar in zowel Giro d ’Italia (2011) als Tour de France (2005) en voegde daar gisteren dus een prachtige overwinning aan toe. Hulde!
Zaterdag, in een van de spannendste finales die ik ooit heb gezien, bleek de jonge Italiaan Diego Ulissi op Montecopiolo weer de sterkste. Na afloop verklaarde hij de aankomst te hebben verkend op Google Maps. Dat vond ik persoonlijk een minder romantische voetnoot. Hoe dan ook: met zijn sluwheid en imposante eindschot bergop, gaat hij gegarandeerd een fantastisch palmares bij elkaar fietsen. Leuk weetje nog: Ulissi, geboren in de zomer van 1989, is vernoemd naar Diego Maradonna, sterspeler van UEFA-cup winnaar Napoli dat jaar. Ik ben inmiddels groot fan van Ulissi en ik heb hem vast opgeschreven voor het WK wielrennen in het Spaanse Ponferrada, eind september. Om mijn dochtertje voor Nickelodeon na te zeggen: Go Diego, GO!
Waar zijn we? Italië kent 20 regio’s die op hun beurt weer zijn onder te verdelen in provincies, 110 stuks om precies te zijn. De regio’s Apulië, Basilicate, Campanië en Lazio liggen inmiddels achter ons. De Giro-Karavaan is neergestreken in Umbrië, in het hart van ‘de laars’. Morgen vertrekken de renners vanuit de universiteitsstad Modena, vooral bekend als autocentrum, onder andere vanwege de aanwezigheid van de Italiaanse paradepaardjes Ferrari, Lamborghini en Maserati.
Van Umbrië rijden de renners naar Emilia-Romagna, de regio die ook wel ‘de buik van Italië’ wordt genoemd. Woensdag rijden de renners langs de Ligurische kust (´bloemenriviera”) naar Savona om donderdag in de regio Piemonte neer te strijken. Dit is de streek van mist, mysteries, truffels, Barbaresco en Barolo. In dit laatste dorp, beroemd om haar gelijknamige wijn, finisht de individuele tijdrit van donderdag waar ik hoop op vuurwerk van onze sterke landgenoot Wilco Kelderman.
Wie de Giro d ‘Italia van 2014 op zijn naam gaat schrijven, staat nog niet vast. Wel weten we inmiddels, wie ‘m niet gaat winnen. Al op de eerste dag in Belfast verloor de Giro outsider Daniel Martin die zijn halve GARMIN-ploeg meesleurde in zijn val. Afgelopen donderdag sneuvelde de Spaanse topfavoriet Joaquim Rodriguez op de spekgladde wegen voor Montecassino. De massale valpartij aldaar was misselijkmakend. Tientallen renners moesten na afloop letterlijk en figuurlijk hun wonden likken. Wie zich sterk voelt, moet de onvoorstelbare ravage via onderstaand filmpje nog maar eens bekijken.
http://www.youtube.com/watch?v=JVZ2f3j7qEI
De afgelopen jaren wordt er in het peloton veel geklaagd dat het onderlinge respect, vooral onder de nieuwe generatie, ver te zoeken is. Routinier Cadel Evans (BMC) liet vorige week een unieke kans liggen om zijn jongere collega’s te demonstreren wat collegialiteit inhoudt. Direct na de rampzalige valpartij, waarbij de helft van het peloton betrokken was, gaf hij zijn ploeggenoten opdracht om vol door te rijden. Hij werd hierbij geholpen door de overblijfselen van de ORICA-ploeg van roze trui drager Michael Matthews, die na afloop de vermoorde onschuld speelde.
Door deze pikante exercitie won Evans tientallen seconden, zo niet minuten, op zijn concurrenten voor de eindzege. De actie van Evans cum suis oogstte een storm van kritiek, slechts een enkeling kon begrip opbrengen voor zijn besluit om niet in de remmen te knijpen. Eén ding is zeker: als de Australiër de komende dagen wat fysieke malheur of materiaalpech kent, staat een monsterverbond van MOVISTAR (Quintana), OPQS (Uran), AG2R (Pozzovivo), SAXO-TINKOFF (Majka) en BELKIN (Kelderman) klaar om deze openstaande rekening te vereffenen. Mijn zegen hebben ze.
Wat eten we deze week? In Emilia behoort het maken van ham tot een eeuwenoud ambacht. De ‘Prosciutto di Parma’, een zogeheten DOP, is hiervan het bekendste voorbeeld. ‘DOP’ staat voor Di Origine Protetta, letterlijk vertaald: ‘aan de bron beschermd’. De varkens zijn gehouden aan een streng dieet. Naast mais, gerst en fruit, eten ze hier louter “wei”, nota bene het afvalproduct van Parmigiano Reggiano kaas. Na een hangperiode van 10 tot 12 maanden is de Prosciutto di Parma klaar voor consumptie. Zalig op een verse ciabatta, maar met dit mooie weer ga ik voor de versie ‘con melone’. Heerlijk licht en makkelijk bovendien.
Wat drinken in de tweede Giro week? Zoals gezegd staat aanstaande donderdag een individuele tijdrit op de agenda met finish in Barolo, een klein maar wereldberoemd wijndorpje in de regio Piemonte. Het wijngebied in deze regio wordt bijna in zijn geheel omringd door de Alpen. Piemonte betekent dan ook: aan de voet van de bergen. Ik ben zelf nog nooit in Barolo geweest en dat neem ik mijzelf kwalijk. Het moet er schitterend zijn als ik de plaatjes zo bekijk.
Barolo-wijn moet voor 100% gemaakt worden van de Nebbiolo-druif en een alcoholpercentage van minimaal 13% hebben. Voor een gewone Barolo geldt dat deze pas 3 jaar na oogst (inclusief houtrijping van minimaal 2 jaar) mag worden vrijgegeven. Voor de Barolo ‘Riserva’ is dat respectievelijk 4 en 3 jaar, voor de ‘Riserva Special’ respectievelijk 5 en 4 jaar.
Om iedereen in Nederland de gelegenheid te bieden om nog déze week Barolo te proeven, gaan we voor de ‘Barolo Alasia’, verkrijgbaar bij Gall & Gall met 550 vestigingen in Nederland. Hij kost EUR 19.99 per fles, maar dan heb je ook wat. Volgens de Italianen zelf is Barolo: “De Koning der Wijnen, Wijn der Koningen”.
Alla salute, amici!
Robert Dousi
PS: vorige week is mij een enorme eer te beurt gevallen. In de etappe van afgelopen donderdag werd tijdens de LIVE uitzending van Eurosport verwezen naar mijn vorige stukje (“De Slag naar Montecassino”). Ontzettend leuk, ik werd er verlegen van. Bekijk het fragment op onderstaande link!
Dousi op Koers Mont Ventoux 
Bedankt weer! ☺!